Een Dozijn Kilometer

Zaterdagochtend om kwart over acht. Het is nog schemerig en ik sta in mijn hardloopschoenen bij de voordeur. Op mijn smartphone activeer ik de hardloop-play-list op Spotify en open de hardloop-app van Nike. Ik activeer een run en de app telt af. In die paar seconden open ik de hardloop-app van Strava op mijn smartwatch en activeer hier ook een run voor deze ochtend. Mij werd laatst de vraag gesteld ‘Waar train je voor?’ Ik kon niet antwoorden dat ik nu train voor iets specifieks. Ik hou gewoon van hardlopen. Net als lekkereten. Hiermee train ik ook niet voor een persoonlijk record of een wedstrijd.

Momenteel zijn alle officiële hardlooprondjes afgelast of uitgesteld. Het trainen kan dan alleen voor de persoonlijke records zijn, die je voor je zelf vaststelt. Maar dit is bij mij niet het geval. Ik hou gewoon van hardlopen. Voor vandaag had ik gisteravond al een route uitgestippeld via afstandmeten.nl, waardoor ik deze ochtend een rondje van twaalf kilometer ga lopen, en omdat ik na bijna tien jaar de nabijgelegen omgeving wel ken, stippel ik een route af met plaatsen waar ik in de twintig jaar dat ik in Almere woon nog niet eerder ben geweest. Laat je verrassen, sla eens een andere weg in.

Inmiddels loop ik een paar kilometer langs het spoor in Almere richting het westen, en dan buig ik af een woonwijk in. Het komt natuurlijk door het koude en grijze weer, maar de buurt waar ik me nu bevind doet me achenebbisj aan. Het brengt met even terug naar de buurt waar het tweede kind van mijn ouders in de jaren tachtig woonden. Armoedig en kansloos. Gelukkig draag ik deze ochtend mijn snelle hardloopschoenen en ik ben dan ook binnen één kilometer alweer buiten deze woonwijk. Ik denk dat ik in de nabije toekomst hier niet zo snel meer zal hardlopen.

In de verte zie ik de hoge brug over de Hogering van Almere en ik weet dat ik over een paar minuten door een van de vele natuurgebieden van Almere loop. De hardloop-app geeft inmiddels aan dat ik vijf kilometer heb afgelegd en inmiddels is het gaan regenen. Ik heb nu eindelijk de stevige wind mee en ik voel nog steeds geen vermoeidheid. De komende kilometers gaan me makkelijk af en ik kom inmiddels weer op een stukje waar ik zelfs dit jaar al eerder ben geweest tijdens andere hardlooprondjes. Bekend gebied. Ik loop inmiddels routinematig naar huis toe. Het lekkere tempo is makkelijk vol te houden, en ik beëindig mijn rondje van twaalf kilometer na precies één uur (en acht seconden).